Απόφαση 1151/2025 (Ολ. ΣτΕ): Απαράδεκτη άσκηση αίτησης ακύρωσης του άρ. 372 του ν. 4412/2016 από οικονομικό φορέα, ο οποίος δεν υπέβαλε προσφορά, έστω με επιφύλαξη, για την συμμετοχή του στον επίδικο διαγωνισμό
Με την προσφάτως, υπ’ αριθ. 1151/2025 απόφαση, εκδοθείσα στο πλαίσιο άσκησης αίτησης ακύρωσης και αναστολής εκτέλεσης του άρθρου 372 του ν. 4412/2016 κατά Αναθέτουσας αρχής εκπροσωπούμενης από την δικηγορική εταιρεία «Μιχαηλόπουλος και Συνεργάτες», και κατά της Ε.Α.ΔΗ.ΣΥ., η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, σε συνέχεια της έκδοσης της υπ’ αριθ. 444/2022 παραπεμπτικής απόφασης του Στ’ Τμήματος του Δικαστηρίου, απέρριψε την κρινόμενη αίτηση ελλείψει εννόμου συμφέροντος για την άσκησή της, το οποίο έπρεπε να διατηρείται μέχρι και τον χρόνο συζήτησής της ενώπιον της Ολομέλειας του Δικαστηρίου.
Η αίτηση ασκήθηκε κατά της σιωπηρής απόρριψης από την ήδη Ε.Α.ΔΗ.ΣΥ. προδικαστικής προσφυγής της αιτούσας και κατά της απόφασης της Αναθέτουσας Αρχής, που αφορούσε διευκρίνιση όρου διακήρυξης προμήθειας δραστικών φαρμακευτικών ουσιών ως προς το κριτήριο της τεχνικής και επαγγελματικής ικανότητας των διαγωνιζομένων.
Ειδικότερα, εκρίθη ότι:
- Η αιτούσα στερείται εννόμου συμφέροντος για την άσκηση της κρινόμενης αίτησης, με την οποία αμφισβήτησε όρο της επίμαχης διακήρυξης, για τον λόγο ότι δεν υπέβαλε προσφορά -έστω με επιφύλαξη ως προς τη νομιμότητα του όρου της διακήρυξης- για την συμμετοχή της στον διαγωνισμό.
- Ο ισχυρισμός της αιτούσας ότι ο συγκεκριμένος, τροποποιηθείς κατόπιν των διευκρινίσεων της Αναθέτουσας αρχής, όρος της διακήρυξης ως προς την απαιτούμενη τεχνική επάρκεια, την απέκλεισε παρανόμως από τον διαγωνισμό, καθιστώντας ανέφικτη την υποβολή εκ μέρους της προσφοράς, παρίσταται αναπόδεικτος και αβάσιμος.
- Ο ισχυρισμός της, πιο συγκεκριμένα, ότι για την συγκεκριμένη δραστική ουσία, τεχνική επάρκεια μπορούσε να έχει μόνο η εταιρεία, η οποία κατά το χρόνο εκείνο διέθετε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, παρίσταται αναπόδεικτος και αβάσιμος, καθώς για το συγκεκριμένο Τμήμα υπέβαλαν και άλλοι συμμετέχοντες, πλην της εν λόγω εταιρείας προσφορά, με αποτέλεσμα να μην καταστεί άγονος ο διαγωνισμός ως προς το τμήμα αυτό και, συνεπώς, να αναπτυχθεί ο απαιτούμενος ανταγωνισμός.
- Οι σχετικοί ισχυρισμοί της αιτούσας ότι η προηγούμενη ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης του προσυμβατικού σταδίου αποτελεί προϋπόθεση για την άσκηση αγωγής αποζημίωσης κατά τα άρθρα 197-198 του Αστικού Κώδικα, δεν είναι ικανοί να θεμελιώσουν το ειδικό έννομο συμφέρον που απαιτείται για την προσβολή όρου διακήρυξης από μη μετασχόντα στον διαγωνισμό (ως εν προκειμένω) οικονομικό φορέα.
Η απόφαση αυτή επιβεβαιώνει την γενική αρχή του διοικητικού δικαίου ότι δεν αρκεί να συντρέχει το ειδικό έννομο συμφέρον στο πρόσωπο του αιτούντος κατά τον χρόνο άσκησης της αίτησης, αλλά πρέπει να διατηρείται μέχρι το χρονικό σημείο της συζήτησής της ενώπιον του Δικαστηρίου.
Περαιτέρω, η υποβολή προσφοράς και, συνεκδοχικώς, η συμμετοχή του φορέα, έστω υπό επιφύλαξη, στον επίδικο διαγωνισμό, μπορεί καταρχήν να αποτελέσει εγκύρως προϋπόθεση παραδεκτού της αίτησης ακύρωσης, ώστε να μπορεί το συγκεκριμένο πρόσωπο να δικαιολογήσει συμφέρον να του ανατεθεί η επίμαχη σύμβαση.
